küfürsüzlük çok zor

t: bir replik. ramazan girdi gireli aklımda dönüyor. - link . bir tarafta kendini sorgu meleği sanıp millete oruç hakkında ahkam kesen sözde müslümanlar, diğer yanda allah olmaya çalışan kibirli selefiler... (bkz: günah işleme hakkı) hâliyle insan bunlara denk geldikçe hangisine küfür edeceğini şaşırıyor. sonra ramazan ramazan sövmemek için kendini tutuyor. sabırlı olmak lazım. not: selefilerle muhatap olmayın. en iyi ihtimalle size arkadaş gibi yaklaşıp sizi "kendisi gibi" müslüman yapmak için aklınca doğru yola çekmeye çalışıyordur :d kötü ihtimali zaten söylemiyorum, kafirsiniz o anlayışa göre. gardınızı düşürmeyin.

Bu gün çok zordu cidden yüce rabbim sen sabırlar ver.

Konuşurken çok az kullanıyorum ama yazarken küfür etmeyince cümle çok boş geliyo amk

Kıvanç Tatlıtuğ’un Organize İşler filmindeki sahnesiyle hayatımıza kattığı tanım. Bir süredir hem günlük hayatta hem de burdaki yazılarımda küfür detoksu uygulamaya çalışıp daha temiz bir dille hayatımı sürdürmek için çaba harcıyorum ama küfürsüzlük gerçekten çok zor. Tam bu satırları yazarken 3 şerit artı emniyet şeritli bir yolun en sol şeridinde ilerlerken bi tane tır önümüze kırdı. Son anda fark edip toparladı. 15 kişi az daha patates oluyorduk. 2 saniye farkla ölümden döndüğüme göre yazıma devam edebilirim. Bazen tahammül sınırlarım çok zorlanıyor, küfürler dilimin ucuna kadar geliyor, küfürbaz haydo gibi ordan koşarak uzaklaşıp haykırarak küfretmek istiyorum. Umarım bir gün tahammül seviyemi daha da yukarılara taşıyıp, hiç küfretme isteği duymadan hayatımı sürdürebilirim.

aynen öyle o yüzden içimden geldiği gibi sövüyorum ki az da olsa sinirimi atabileyim

küfürün k'sini kullanmayan benim için çok da zor değil. önceden argo kelimeleri okurken bile rahatsız olurken şu an normalleşmesine rağmen kullanımını hala doğru bulmuyorum ve kimseye pek yakıştıramıyorum. hayatımda bir kez küfrettim, beşiktaş-fenerbahçe derbisinde rvp ve hakeme sinirlendiğim için, bir daha da tekrarlamadım.